KARPUZCU HÜSNÜ’NÜN KARISI -28-
- KENDİ SESİME UYANDIM-
Ayaküstü, saniyeler içerinde özüm geçmiş. Rüya mı kabus mu ?
her ne derse deyin onu görmüşüm. Kendi bağırmama uyandım. Ter içinde kalmışım. Kapı tıkladı, kuru temizleyici selemdi:
— Beyefendi ne oldu?
Verecek cevabım yoktu:
—Bitmedi mi hala, dedim. “Çıkart beni artık şuradan. Gelenler
geliyor.”
Sesim biraz sert çıkmış olmalı ki, tuvaletin kapısını açtı,
temizlenmiş giysilerin olduğu yeri göstererek
— Bitmek üzere, dedi. “Şurada bekleyin.”
“Madem ortada bekleyebilirdim niye beni tuvalete tıktın be
adam. Hasta mısın sen diyecektim” vazgeçtim.
Birkaç dakika sonra adam vermiş olduğum giysilerle yanıma
geldi. Gömleği uzatırken:
—Gömlek tamam ama ceketteki lekeyi çıkartmadanım, dedi. Ve
ekledi ” Bırakırsanız çıkartım da hemen çıkartamadım, ne yaptıysanız artık.”
Cevap vermedim, Adamın elindekileri aldım, giydim çıktım. Bir
süre sonra hizmetinin parasını vermediğini anımsadım. Geri döndüm. Dükkân kapalıydı. Belki yakın bir yere gitmiştir ya da tuvalete girmiştir diyerek biraz bekleyeyim derken telefona bir mesaj geldi. Açtım okudum, ağabeyimdendi.
“ Tuvaletin deliğine mi düştün oğlum. Oyalanma gel. Bekliyorum.”
Doğrusunu söylemek gerekirse gidip gitmeme konusunda
kararsızdım. Bu kararsızlığımı kararlılığa dönüştürmek için biraz yürüdüm. Böyle bir teklifi geri çevirirsem ağabeyimle olan tüm bağları kopartmış olabilirdim. O nedenle gitmeye karar verdim. Bir taksi çevirdim

DEVAMI VAR