ALKIŞ

Mesele güle güle demek değildi geçmişe
Mesele geleceğe hoş geldin demekti
Yarınları hoş etmekti

Dedi ve etti…

Bize de, alnından öpüp alkışlamak kaldı,
Biz de öyle yaptık.

Eyvallah!

VUR PATLASIN ÇAL OYNASIN

Mor bir kelebek yüreğimde kanat çırpan
Günlerden perşembe
Dudaklarımda bir türkü
Kaf dağının ardındayım
Kalbim bir eskici dükkânıysa da
Atmadım gözlerini silmedim aklından,
Aşk pervanesini o maziden kalsın istedim
Silemedim.

Bugün günlerden perşembe
Bugün gökyüzü bir başka güzel
Boş verdim geçmişi ondadır
Vur patlasın çal oynasın demek de güzel be!

DİŞLERİNİ GÖSTER BANA

Defalarca, haddin değil ama dedi, ezile büzüle özürler diledi Hizmetli Mualla.
— Oğlum dedi. “İyi yetişmişsin gençsin pırıl pırılsın. İnsansın da, niye böyle yapıyorsun? Biraz da kendini düşün guzum.”
Genç adam güler yüzü ile sordu:
— Ne yapıyorum Mualla Teyze? Bir kusur mu eyledik?
—Yedi buçukta işe geliyon. Yazık sana
—Sekizde mesai başlıyor. Biraz erken gelmek gerek.
—Guzum, sen geldiğinden beri işler kötüye gitmeye başladı. Üretim azaldı, çalışanlar gevşedi. Yarın bürgün govarlar seni.
Genç yönetici olanların farkındaydı. Ayağa kalktı. Başını sallayarak,
— Yani dedi ve de ekledi “ Yani de niye böyle olduğunu ben de anlayamadım.”
— Ben şöyleyim mi kusura galmazsan?
Genç adam Mualla Hanım’ın yaşam deneyiminden istifade etmek istiyordu. Oturması için yer gösterdi. Oturmak istemedi Mualla Hanım:
— Geldin, arkadaşlar dedin, şehir büyük hepiniz bir yerlerden geliyorsunuz trafik malum dedin. Genç kaldığınız zaman lütfen o kelimeyi ben deyemiyor ama sen anla
Genç yönetici anladı:
— Kendinizi geç kaldım diye strese sokmayın dedim. Beş on dakika geç kalmakla bu iş yerinde kıyamet kopmaz dedim. Mesai sekizde başlıyor ama ben buçuğa kadar size ima yollu bile olsa neredeydiniz demem dedim Söylediğim kötü bir şey miydi?
— Değildi emme guzum. Bizim insanımızı bilmez misin? Bunlar bunu bundan böyle sekiz buçukta gelin anladı.
— Ama ben öyle bir şey demedim ki. Dedim mi?
— Guzun sen daha iyi bilirsin emme Mevlana derki “ Sen ne söylersen söyle, söylediğin, karşındakinin anladığı kadardır.”
— Klasik yönetici tipi ile saat tam sekizde herkes iş yerinde olacak. Şu bu diyerek mazeretle gelmeyin diye kükremeliydim?
— Biz bundan anlıyoruz guzum. Sana akıl vermek haddimi aşar emme. Mevlana, “ Dün dünde kaldı artık yeni şeyler yapmak lazım, der.
Genç yönetici heyecanlandı:
— Ha işte Mualla Teyze! Ben de bunun için bunu yapıyorum. Yapılması gerekenler azar işitme, uyarı aşma, ceza yeme endişesi ile yapılmamalı diyorum.
Mualla Hanım, artık yeni şeyler yapmak lazım derken başka bir şeyi kastetmişti. Dişlerini bir göster demek istemişti. Genç yönetici onu anlamayınca, onu destekler mahiyette konuştu:
— Ben de yıllardan beri senin dediğin gibi diyorum.
— Eee işte. Hem fikiriz. Göreceksin bir süre sonra…
Telefon çaldı. Genç yönetici bir iki dakika “ efendim” li konuştu. Konuşma bitimince de ahizeyi yerine koyarken Mualla Hanım’a döndü.
—Müdür Bey arıyor dedi. “Yanına çağırıyor.”

TENZİH EDİLMİŞİZ

Etekleri zil çalarak ilettiler haberi
Haber müthişti
Celallenerekten
Ortalığı birbirine katacağımı ummuşlardı yine amma
Sütten ağzım yanmıştı geçmişte
Atlamadım habere
Okudum, dinledim, mütalaa ettim
Konuşmadaki iki kelimeyi buldum çıkarttım
Diyordu ki tenzih ederim onu
Şükür öfke ile kalkıp zararla oturmadım
Düşmedim tuzağa mahcup olmadım
Eğlendirmedim eğlence arayanları
Aferin bana!

VAHİDE

Yoğun duygular içerisindeydi kadın. Hemen yanında oturmakta olan genç kıza döndü:
—Annem, dedi.
Genç kız kadına baktı. Anladı ki bir şeyler anlatmak istiyordu. Gülümsedi. Gülümsemesi, söyle der gibiydi.
— Benimle aynı saatlerde eve dönerdi. Sonra koltukta, somyada ya da sedirde her ne ise işte otururken bir aralık çoraplarını çıkartır oranın altına atıverirdi. Ya da altına üstüne sokuştururdu.
-…
— Senin yaşlarındaydım. Sinir olurdum bu davranışına.
Genç kız bankın bir köşesinde kadın bir köşesinde oturuyordu. Kadına doğru biraz yanaştı genç kız. . “ Eee sonra” havası vermek istiyordu.
— Bazen de kızardım ona, bağırırdım “ Yaa niye çoraplarını oraya buraya sokuşturuyorsun.” derdim.
— O ne derdi?
— Şimdi buradan nasıl kalkayım a kızım. Çok yorgunum derdi.
— Sen ne derdin?
—Anlamazdım ne demek istediğini. Çarpardım kapıyı çıkardım. Bazen de “ pasaklı” derdim.
Genç kız, kadına iyice yaklaştı. Gözleri bir başka baktı:
—Şimdi aynı şeyleri siz yapıyorsunuz değil mi dedi.
Kadın başını salladı.
— Kızın var.
—Var.
—Sinir oluyor. Pasaklı da mı diyor?
Kadın, genç kıza dokundu, kıkır kıkır güldü. Anlatmış rahatlamıştı. Sordu:
—Senin adın ne kızım?
Genç kız pozitifti. Kadın’ın elini tutup cevap verdi.
—Vahide

DAVACI
Boş adam ne yapmaz?
On sekiz kez aynı filmi seyrettirdi dedesine
On sekiz kez dedesini kaydetti filmi seyrederken.

Dedesine aynı filmi hep aynı yerde seyrettirdi
Hep aynı yerde güldü dedesi
Hep aynı yerde ağladı
Dahası da var
Hep aynı yerde kendisine dürtüp:
“Bak bakı şimdi ne olacak?” dedi

Dayanamadı adam
Anlattı günlerden bir gün
Adamın birine bunu adam gibi
Adam bir baktı beş baktı sekiz baktı
Sonra ne mi oldu?

Ağzını değdi burnunu eğdi
Elini salladı
Kafayı bulacak başka birini bul dedi
Çekti gitti.