SÖZ ÜZERİNE BİRKAÇ SÖZ

Anlamı olan ses birliğine ya da bir düşünceyi tam olarak anlatan kelime dizisine söz denir. Söz öyle bir şeydir ki iş de bitirir baş da yitirir. Söz vardır gelir geçer, söz vardır deler geçer.
Söz, iyiliklerin de kötülüklerin de ilk halkası olabilir. Belki de bunun içindir ki atalarımız iki düşün bir söyle demişlerdir. Ve gene atalarımız demişlerdir ki, “Söz gümüşse sükût altındır.” Tam olarak bilmek olanaksızdır ama insanlar bir düşünüp on konuşunca kalp kırmışlar, huzursuz yaratmışlar, vakti heder etmişler bunun üzerine de bilge atalarımızdan biri boş boş konuşanlar için, konuşmak güzeldir ama söz özlü ve yapıcı olmalıdır bunu yapamıyorsan sus çünkü susmak konuşmaktan daha değerlidir manasına,” Söz gümüşse sukut altındır.” özdeyişini ifade etmişlerdir.
Son zamanlarda ,”Ben açık sözlüyüm, dobrayım dobra, düşündüğümü kimseden çekinmeden, korkmadan söylerim.” diyenlerin sayısından belli bir artış vardır.
Elbette ki isteyen herkes istediği her şeyi istediği her yerde söyleyebilir. Söyleyebilir de, acaba söylemeli midir? İşte bütün mesele buradadır. Her şey her yerde söylenir mi ya da söylenmeli mi? Böyle bir suale yüzlerce cevap verilebilir, herkes de kendisine göre söylediği fikri savunabilir karşısındakini de pekâlâ söylediğinin doğruluğu konusunda ikna edebilir. Söz vardır bitirir işi, söz vardır yitirir başı. Bakın bir manalı söz daha, “Erken öten horozun başını keserler.”
Eğri otursak da doğru konuşmakta fayda vardır. Her düşünülen her yerde söylenmez. Hele hele bir topluluğa hitaben hiç söylenmez ya da söylenmemelidir. Hele hele o toplulukta bulunan her birey çok iyi tanımıyorsa. Hava atmak için, açık sözlü olduğunu dünya âleme ifşa etmek için, kendini başkasının yerine koyamadığın için kısaca aklına gelen her şeyi her yerde söylersen ya üzülürsün ya da üzersin.

Pek çok babaanne, anneanne, dede üç şey yapmaz, bu mevzularda da söz söylemekten imtina eder:
1- Hiç kimsenin inancını ya da inançsızlığını yargılamaz, övmez ya da yermez.
2- Hiç kimseyi küçümsemez onurunu kırmaz.
3- Empati kurar, çuvaldızı hikâyesini hiç aklından çıkartmaz.

Çünkü yaşam, onlara bunun böyle olması gerektiğini o ya da bu şekilde öğretmiştir.

23 NİSAN

Her 23 Nisan bir başka heyecanlandırır beni
Egemenlik milletimindir derim
Meclis benim
Atatürk özümde
Sözleri zihnimde
Gelecek parlak kim ne derse dersin
Atatürk’ün çocuklarıyız çünkü biz
Fatih’lerin, Kanuni’lerin, Yunus’ların
Mimar Sinan’ların, Nasrettin’lerin torunlarıyız
Yaptıklarımız yapabileceklerimizin göstergesi
Her 23 Nisan’da her zaman olduğu gibi
Işıl ışıldır gözlerimiz
Umutsuzluk, yılgınlık olmaz onlarda
Yaşadığımız her güçlük
Aşmamız gereken bir imtihan
Biliriz ki bizler:
Başı önde olmadı hiçbir zaman hiçbir Türk’ün
Olmayacak
Al yıldızlı bayrak inmedi göklerden
İnmeyecek
Atatürk’ün yaktığı meşale sönmedi
Sönmeyecek…

***

HAKİKATE PARMAK BASMAK

Sabahtan niyetlendi
Atacaktı ağı
Attı.

Dolmadı ağ
Amma velâkin
İnatçıydı, yarın bir kez daha dedi
Dediğini de yaptı
Attı ağı, havanda su dövdü.

Görenler bir garip baktı
Aldırmadı,
Anlattı amacını gördüklerine
İlgi görmedi,
Baktı olacak gibi değil
Vazgeçmek de erdemliktir dedi
Duyanlar aferin, işte bu dediler
Gördüğü ilgiye kendi de şaştı

Boşları koyuca bir kenara
Büyümeye başladı…

***

GÜZEL SÖZ: Dünyada her şeyin kendine göre bir güzelliği vardır. Fakat her göz bunu görmez. ( Çin Atasözü)

JURNALCİ

Jurnalciye çıktı adı
Oysa o
Her gün her şey daha iyiye gitsin isterdi
İlkeleri vardı
Kırmızıda durmayan şoför söylenmeliydi ki
Suçsuz yere ölen insan azalsın trafikte
Dinlemek isteyene mâni olanlar mâni olunmalıydı ki mektepte
Bilgi isteyen talebe doldursun dağarcığını alabildiğince.

Jurnalciye çıktı adı
Oysa o
Her gün her şey daha iyiye gitsin isterdi
İlkeleri vardı
Görevini yapmayan memur söylenmeliydi ki âmirine
Çalışanla çalışmayan ayırt edilebilsin iş yerinde.

Jurnalciye çıktı adı
Oysa o
Her gün her şey daha iyiye gitsin isterdi
İlkeleri vardı
Ailede, cemiyette, işte, ülkede
Herkes uymalıydı ki kurallara yasalara
Her gün her şey daha iyiye gitsin.

Uğraşı bugün dünden daha iyi olsun için oldu hep
İhlâlcilere “yooo” demeyi de bildi, “yo” dedirtmeyi de
Uğraşı zordu, zaman zaman “aferin” de beklemedi değil ama
“Kem söz sahibinedir…” diyebildi
“Jurnalci” diyenlere de gülüp geçebildi.

***

GÜZEL SÖZ: MUTLULUĞUN FORMULÜ GEREKTİĞİNDE ÖNEMSİZ ŞEYLERLE MEŞGUL OLABİLMEKTİR ( NEWTON)

ÖĞRENDİM, İYİ OLDUM

Mobbing’miş başıma gelen
Duydum anladım rahatladım
Suçu kendimde bulmuş, ezilip büzülmüştüm
Bilinenden korkulmaz derlerdi
Gerçekleri görünce silkinip kendime geldim
Bir başka yürüdüm iş yerimde
Bir başka sarıldım işe, bir başka kelam ettim
Korku bilgisizlikten kaynaklanırmış
Bunu bir kez daha öğrendim.

***

Güzel Söz : Gölgesiz mutluluk olmaz, bak güneşte bile leke var. ( Konfüçyüs)