KIVIRCIK SAÇLI BİR OĞLAN

Kıvırcık saçlı küçük bir oğlandı Hareket etmek üzere olan otomobilin sürücünse seslendi:
— Bir dakika gelir misiniz?
Karun Bey,
—Elbette, dedi.
Belli ki küçük çocuk bir şey söyleyecekti. Karun Bey, otomobilden indi, Otomobilden biraz uzaklaşan çocuğun yanına gitti. Küçük çocuğun başın okşayarak:
—Söyle bakalım küçük bey dedi.
Çocuk sordu:
—Arabayı siz mi kullanacaksınız?
Karun Bey, böyle bir sual beklemiyordu.
—Evet, dedi “Ben kullanacağım. Niye sordun ki?
Van’dan memleketlerine dönüyorlardı. Bir dinlenme tesisindeydiler. Saat 01.17 idi.
Küçük çocuk otomobilin yanına gitti. arabadakilere baktı. Geri döndü
Otomobildekileri kastederek sordu:
Karınız ve çocuklarınız mı, dedi.
Karun Bey, sohbetten sıkıldı. Belli ki çocuk yaramazdı, abuk sabuk sorularla karşısındakini sinirlendirmek istiyordu:
— Evet, dedi. “Sence bir mahsuru mu var?”
— Sen onları hiç mi sevmiyorsun?
Karun Bey, biraz daha sinirlendi. Etrafına bakındı. Birilerini görse çocuğun onların çocuğu olması umuduyla soracaktı : “ Bu çocuk sizin mi?”
Karun Bey’in karısı, otomobilin camını açtı, seslendi.
— Haydi Karun!
Kıvırcık saçlı oğlan az evvelki sorusunu yineledi:
—Siz onları hiç sevmiyor musunuz?
Çocuğun sesi bu sefer sert çıkmıştı.
Karun Bey, çocuğu tepeden tırnağa süzdü.
—Haydi yavrum, dedi.” Ne söyleyeceksen söyle yola çıkmak üzereyiz”.
Çocuk söylemek istediğini söyledi:
—Ben sizi az evvel gördüm. İçki içiyordunuz siz.
Evet, Karun Bey az evvel yemeğin yanında azıcık da içki içmişti.
Çocuk, Karun Bey’in gözleri içine bakarak:
—Şimdi araba kullanacaktınız, dedi.

Karun Bey, çocuğun ne demek istediğini anladı. gülümsedi. Belli ki çokbilmiş bir çocuktu. Biraz da takıntılıydı belki.
—Yavrucuğum, dedi. Küçücük bir kadeh, dedi. Kaygılanma sen.
Çocuk,
—Tamam da amcacığım, dedi. Ve sustu ve bir iki saniye sonra da
— “Kızdınız mı bana?” dedi.
Karun Bey, çocuğun saçını başını okşayarak.
—Yok da yavrum dedi sen belli ki şeydin. Merak etme sen, ben minnacık içtim. Bu da bana iyi geldi. Tamam mı?
—Ama alkol alınca direksiyon başına geçilmez ki? Hem ben şey değilim. Hem vatandaşlık görevimi yapıyorum. Karınızı ve çocuklarını düşünüyorum. Onlar içki içmedi, arabayı da onlar kullanmayacak.
Karun Bey, çocuğa daha fazla tahammül edemedi. Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar sözünü kanıtlamak istercesine
- Yavrum sen hoca mısın? dedi. “Bu yaşta bu bilgiçlik. Aklını kendine
sakla
Karun Bey, “ tövbe tövbe “ dedi. daha da ileri gitti “ Anne babana söyle de seni bir psikologa götürsünler”
Karun Bey arabasına doğru yürürken çocuk seslendi.
— Benim babam geçen yıl kaza yaptı dedi. “ O da sizin gibi azıcık içmişti amma kaza yaptı annem de öldü.

Karun Bey, durdu, döndü, çocuğa baktı. Çocuk sözlerini ses tonunu yükselterek sözlerini sürdürdü:
-Siz sıfır hatalı bile olmasanız bir kaza yapsanız, siz o kadehi
içmeseydim bu kaza olmayabilirdi diyerek yaşamınız boyunca acı çekmeyecek misiniz*
- …
—Babam çekiyor da!
Karun Bey, böyle şeylerden haz etmeyen bir adamdı. Serçe çocuğu azarladı:
—Haydi yavrum, dedi. Bu akıl bu yaşta ziyan. Asabımı bozma gecenin
bu vaktinde benim.
Çocuk, Karun Bey’e karşılık vermedi. Dinlenme tesisine doğru yürüdü.
Karun Bey, otomobile döndü. Arabayı çalıştırdı. Arabayı hareket ettirdi.
Dinlenme tesisinden çıkarken durdu Karun Bey. Karısı sordu:
- Hayırdır Karun? Ne oldu?
Karun Bey,
— Birden uyku bastırdı Sabiha, dedi. “Şöyle bir köşeye çekeyim bir iki saat kestireyim. Siz de tesise geçin biraz oyalanın.”