KÖY KADINI

Kuşağından çıkarttı ekmeğini
Böldü yarım etti
Çıkınını da açtı soluklanıp
Bir baş soğanı vardı
Bir kalıp da köy peyniri

Islattı ekmeğini kaynak suda
Yıkadı peynirini de
Soğanın cücüğünü de pek severdi…
Güneş tepedeydi doyurdu karnını bir güzel
Yıkadı elini yüzünü, içti suyunu
Okşadı Karabaş’ının başını
Haydi kuzum, dedi.
Orağını aldı eline, düştü yola
Şunun şurasında ne kalmıştı tarlaya
Ben deyeyim bir saat sen de iki…