OLGUNLAŞTI, GÜL OLDU

Mahremiyete saygı oldu feraha erdiren…

O ki, gün geldi sinirden köpükler saçtı ağzından
Gün geldi bir bardak suda fırtınalar kopardı
Pire için yorgan yaktı gözünü kırpmadan
Gücünü kullandı sindirdi herkesi aklınca
O ki, o kimdi sahi?

O ki hiç düşünmedi affı
Zirve öncesini hiç anımsamadı amma
Zirvenin de zirvesinde,
“Ödünsüz bir yaşam ödülüm oldu” dedi
Tavizi ve hoş görüyü sildi defterinden

Akılsa akıl herkeste
Fikirse fikir herkeste
Kullanamıyorsan aklını
Derdine ben mi yanayım, dedi
Aklına yatmayana tıkadı kulağını, sildi süpürdü…
Mühür kimde ise söz onda değil mi?

Bir gün bir yerde, belki de rüyasında, anımsayamadı ya
Rahlenin birinde Mevlana’yı gördü
Göz attı öylesine
O göz satırlarla örtüştü
Yürek çırpındı bir hoş oldu
Anneannenin babasına söylediği söz,
Davul oldu çaldı,
Vakti zamanı vardır, gelecektir bir gün…

Tövbe istiğfar ettirdi rahledeki o kitap ona
Her satırda bir başka pişti
Kuran’da da demiyor mu “ Oku”
Okudu,
Olgunlaştı gül oldu.