BİR GARİP HİKÂYE

Dünyada  öyle olaylar vardır ki insanın inanası gelmez. Bunlardan biri de  geçen gün  gerçekleşti Muhtemelen bu da tarihe geçecek. 

İkisi de   saat tam beşte uyandı. İsminde U  harfi geçen ki biz buna U diyeceğiz. U, 7’ ye kadar yatakta bir sağa bir sola döndü durdu. Bu esnada kaşındı, esnedi, yorganı başına kadar çekti bazen, bazen ayaklarının da yardımıyla yorganı yere fırlattı. Üşür gibi olunca da  söylene söylene  attığı yerden aldı

İsminde  Z harfi de bulunan- ki biz ona Z diyeceğiz uyanır uyanmaz fazla oyalanmadan yataktan kalktı. Elini yüzü yıkadı,

Bir bardak ılık su içti, mutfağa gitti ocağa çay koydu. Çay demleninceye kadar da bir şeyler yaptı:

Evi topladı,

Çiçekleri suladı, sularken onlarla konuştu,

Okumayı düşündüğü kitabı masasının üzerine koydu

………………………………………………………………………………………………

 A  da  Z de  saat tam 9.15’te radyoyu açtı. A kanallar arasında dolaştı arabesk şarkılar çalan bir radyo buldu. Dinledikçe “ah,” çekti “of” çekti. İçine bir  hüzün çöktü. Hatta bir aralık gözleri doldu, ağladı. Bir aralık  da ellerini yumruk yapıp oturduğu koltuğun yan tarafına vurdu.

Z de kanallar arasında dolaştı. Hareketli türkülerin, şarkıların çaldığı bir radyo buldu. Dinledikçe keyiflendi. Zaman zaman parçalara eşlik etti. Aynanın karşısına geçip oynadı. Oynadıkça açıldı. Uzun zamandır eline almadığı çalgı aletini aldı. Dinlediği parçalardan birini çıkartmaya çalıştı. Çıkartır gibi olunca da neşelendi.  “ Vay be, aferin bana “ bile dedi.

…………………………………………………...…………………………………….

Saat 11.28’te ikisi de öğle yemeği için hareketlendi.

U‘nun gözüne  ilk olarak yemek masası çarptı. Masanın üzeri ıvır zıvar ile dolu idi. Masanın üzerinde bir çanak koyacak yer bile yoktu. “ Allah kahretsin ya, bu ne böyle ya” dedi sanki başkası  masayı o hale koymuş gibi.

Büyük bir paket cips aldı U. Bir de meşrubat aldı. Salona geçti. Televizyonu açtı. Cipsle meşrubatı bitirinceye kadar  televizyon seyretti.  Sonra da cep telefonu ile oynamaya başladı. Bu durum saat 13.10’da son buldu.

Z önce mutfağa sonra buzdolabına baktı. İçine konulması gereken malzemelerden eksik olanlara takmadı, var olanlardan “ oh, mis gibi diyerek bir salata yaptı. Akşamı da düşünerek evde ne varsa bir şeyler hazırladı. Masayı donattı.

“ Ellerime sağlık”  diyerek tadına vara vara yemeğini yedi. “ Afiyet olsun” diyerek masadan kalktı.

Salonun eşiğine gelince birden durdu, döndü, yemek masasının üzerini topladı,  bulaşık kapları sudan geçirip bir yerde topladı. Sonra salana geçti. Divana oturdu, ayaklarını uzattı, televizyonu açtı. Kafa yapısına uygun bir kanal buldu. Program bitince de geçen gün kitapçıdan aldığı basit hikâyelerden oluşan İngilizce kitabını okuyarak anlamaya çalıştı. Bu durum 13.10’a kadar sürdü.