DİDAKTİK ŞİİR

Yüz iyilik yaptı A’ya
Bir gün bir isteğine “ hayır” denilmesi gerekiyordu
Demeyi becerip aştı kendini belki
Belki ihmal etti, gerçekleştiremedi
Yapılan güzellikler anında unutuldu,
Bir çırpıda silindi A’nın defterinden.

İnsanoğlu işte…

Evladı C’ye bunu öğretti B
Üzme dedi, üzülme dedi
Kantarın topuzunu kaçırma dedi,
Beklentisiz yap dedi her yardımı
Ata nasihatini kulak ardı etmedi evlat
Yaşamı boyunca kimseden bir şey beklemedi hiç
Kadirşinaslar da var elbette dünyada
Onlara rast geldi ise kazara
Onlarla güç kazandı
Nankörlere gülüp geçmeyi becerince de
Vefasızlıklara üzülmedi, mutluluğu yakaladı.