ÜVEY ANNE



Öyle bir insandı ki o

Sımsıcaktı içi

Kızardı yeri geldiğinde

Elinin tersini de gösterirdi zaman zaman

Bilirdi ki ne hâli varsa görsün demek

Sevdiğine yapabileceğin en büyük kötülük

Bilirdi ki el bebek gül bebek demek güzel de

Yarın, el insanı böyle demeyecek….


Şirin görünme sevdasında olmadı o hiç

Sevilmeyi elbette istedi de

Sevilmeyince kırılmadı hiç.


Gün geldi ağlandı göğsünde

Gün geldi sıkı sıkı sarılındı ellerine

Gün geldi haksızlık edildi bile bile



O, üvey anneydi

Allah rahmet eylesin.