BİR ŞARKISIN SEN



Önce uzun bir ıslık duyuldu sonra da bir ses:

- Vay anasına be!

Televizyondaki “ atv” Bir Şarkısın Sen programını izleyenlerin aklından geçenleri ya da söylediklerini tahmin etmek zor değil.

“ Allah türkü ( şarkı) söylesin diye yaratmış bu çocukları”

“ Kendisine sanatçı diyen pek çok kişi şu çocukları dinleyince külahlarını önüne koyup uzun uzun düşünmeliler.”

“ Bu yaştaki bu çocuklara bu kötülük yapılmaz. Bu alkışı, bu sevgiyi gören bu çocukları okutabilir misin artık sen? “

“ İşte adam olacak çocuk.. Bangır bangır geliyor. ”

Hoş bir söz vardır¨” Nasıl bakarsan öyle görürsün.”

Bu program yayınlanırken hiç kuşku yok ki pek çok ailede pek çok kişi pek çok kişiye beş aşağı on yukarı şunu söylemektedirler:

“ Senden ( bizim oğlandan/kızdan) adam olmaz.

Sahi, ondan neden adam olmaz? Cevabı gayet basit, biz onu kendi beynimizden geçenlere göre değerlendiriyoruz da onun için ona senden adam olmaz diyoruz.

Yaradan, öyle bir yaratmıştır ki dünyayı her insanın yapabileceği bir iş vardır. Yeter ki o iş iyi saptanabilsin yeter ki ” bizim aklımızdan geçen yapılmayınca” o kişiye ( çocuğumuza) senden adam olmaz deyip kestirip atmayalım.

Evet, Berna, inanılmaz güzel türkü söyleyebilir, Meriç en zor aritmetik problemlerini zorlanmadan çözebilir, Hüsnü topu ayağına alınca pek çok kişiyi kendinse hayran bırakabilir.

Gören her göz Veli’nin birine bu çocukta gelecek var diyebilir de hiçbir anne baba( veli) hiçbir öğretmen, hiçbir usta hiçbir kimse kendi ölçütlerine göre değerlendirip “ Bu Veli’de hiçbir şey olmaz “ dememelidir. Dikkat ediniz uzmanının bu çocuktan müzisyen, bu çocuktan bilim insanı, bu çocuktan sporcu” olmaz demesi başka bu çocuktan hiçbir şey olmaz demesi başka.

Dünyada herkes bir şey olabilir. Önemli olan insan evladının yaradılıştan getirdiği yetiyi “ senden hiçbir şey olmaz demeden” iyi saptamaktan, bunu kabullenmekten ve de var olan yeteneğinin önünü açacak çabayı sarf etmekten geçer.

Çocuklara ( herkese) ” senden bir şey olmaz” sözü tehlikelidir, her çocuktan bir şey olur yeter ki gerçekler görülebilsin ve dahi bu gerçek(ler) kabul edilebilsin.

Sanatçı İbrahim’in futbolcu İbrahim’den, futbolcu İbrahim’in Çömlekçi İbrahim’den, Çömlekçi İbrahim’in Sıvacı İbrahim’den daha az ya da çok saygın olduğunu söylemek olanaklı mıdır ya da doğru mudur sizce?

Haddizatında tüm mesele şundan geçmektedir galiba, dünyaya gelen her insanın mutlaka yapabileceği, hem de iyi yapabileceği bir iş vardır.Yeterki bir yerlere gelmiş, ana baba olmuş kişiler kafalarında bir işi fazla abartmasınlar ve de asapları bozulunca karşısındaki kişiye ( zaman zaman da çocuğuna ) senden adam olmaz, senden bir şey olmaz” demesinler. Ondan

da bir şey olur pekala. . Önemli olan insanın ne iş yaptığı değil yaptığı bir işi layıkıyla yapıp yapmadığıdır. Bu birincisinden çok daha önemlidir. İsmin önüne konulan sıfat, ona ilk etapta avantaj sağlıyor olabilir ama işi ile bütünleşmiyorsa o sıfat, çok da önemli midir acaba?

Nice ustalar vardır ( sepetçi, frenci, temizlikçi, değnekçi… ) öyle iş çıkartırlar ki aranılan kişi olmuşlardır, yiğidi öldür ama hakkını ver saptamasından sonra isimleri örnek olsun diye söylenir.

“Bir Şarkısın Sen” de şarkı söyleyen çocukların üstün kabiliyetleri onlara hayranlıkla bakmamıza sebep olabilir belki ama insan gibi insan da “ ayakkabı boyayan- ama ayakkabıyı hakkıyla boyayan- bir çocuğa da hayranlıkla bakabilmeyi becerebilmelidir. Sözün özü, herkes dünyaya bir şey olmak için gelmiştir, biri bir yaşa kadar hala “ adam” olamadıysa onun kadar “ ona “ senden adam olmaz” diyerek sorumluktan kurtulmaya çalışanların da sorumluluğu az ya da çok olabilir. Karşısındakini, özellikle de çocuğunu, sen den bir şey olmaz diyen, meseleye biraz da bu gözle bakıp bu huyundan, söyleminden, vazgeçmesinde fayda olabilir belki de.