KENDİ ELİNİ ÖPEN ADAM



Esin kaynağı

Aşkın işkencesi oldu…



Aşkını dizelere kustu sayısız kez

Dostoyevski’yi sevdi mi bilinmez amma

Bach’ı Schubert’e

Kabak çekirdeğini ay çekirdeğine yeğlediğini bilir dostları

Tavşankanı çayı ile birlikte.



Kül rengi gözleri ile

Çizgili yüzü onun için müphemse de artık

Dolgun dudaklarından dökülen o sözcükler

Bayram arifesinde de aklındaydı.



Bu bayram büyük ikramiye ona vurdu

Kendi ile barıştı

Kemençe sesi yeniden hoş gelmeye başladı kulağına

Elini öpecek biri yoktu garibimin,

Kendi elini kendi öptü yıllar sonra

Aferin dedi kendine, tebrik etti

Harçlık verdi

Bu bayram piyango ona vurdu

Kendi ile kucaklaştı

Mutlu oldu.