SIFAT TAMLAMASI

a
1.bölüm:

- Böyle bir şey hayal edemiyordum!
- Müspet manada mı menfi manada mı?
- Elbette müspet, yani olumlu… Aksini nasıl usundan yani aklından geçirebiliyorsun köftehor?
- Nezaketen söylenmiş bir söz değil ama değil mi?
- Elbette değil. Aşk olsun.
- …
- Ihlamur kokulu bu bahar sabahında, hakikat saptırılır mı hiç?
- Bazılarının pek haz ettiği beyaz yalanları anımsayınca birden…
Kinayenin sırası mı şimdi kerata? Hıııı.! Asabinin tekiyim ben, attırma tepemin tasını şimdi.
- Sevsinler senin asabiliğini ciğerim.
- Ne?
- Ciğerim diyorum ciğerim.
- De. Ciğerim diyen ağzını yiyeyim senin.
- …
- …
- Ne garip herifsin sen ya!
- …
- Övünmek gibi olmasın hem Kayseriliyimdir hem de öyledir.
- Hangisini işleme koyayım.
- Pardon, anlamadım.
- Övünmek gibi olmasın dedin ya.
- Evet Kayseriliyimdir.
- Onu anladım canım da, ötekini anlamadım.
- Hangi ötekini
- Kurmuş olduğun sıfat tamlamasını anlamadım.
- Sıfat tamlaması mı? O da ne ya?
- Sıfat tamlaması nedir bilmiyor musun?
- Vallahi bilmiyorum.
- Pes vallahi Taner.
- Farkında olmadan sıfat tamlaması mı yaptım. Özür dilerim?
- Karagözlüğe mi özendin yoksa beni çıldırtacak mı istiyorsun sen?
- …
- Garip herifsin demedin mi az evvel?
- Dedim. Ama öylesin.
- “Garip herif” sıfat tamlaması değil mi?
- Haaaa, şu bildiğimiz sıfat tamlaması. İlahi, yahu garipsin diyorum da inanmıyorsun. Dersimiz dil bilgisi mi ki
Garip adam sıfat tamlaması mıdır isim tamlaması mıdır diye düşüneyim cümle kurarken. . Hem ne malum sıfat tamlaması olduğu?
- Nasıl yani?
- Ya isim tamlaması ise. Ya zamir tamlaması ise.
- Zamir tamlaması diye bir şey olur mu? Benimle kafa mı buluyorsun. Ben eğlenecek adam mıyım?
- Sen de beni ezmeye çalışma.
- Seni ezmek mi? Bu da nereden çıktı şimdi?
- Sen hep böylesin zaten. Mektepte de hem beni ezerdin, bilgiçlik taslar beni küçük düşürürdün.
- Ne alaka şimdi?
- Ne alakaymış… İyi ki bir sıfat tamlamasını öğrenmişsin be.
- Ne anladın bilmem ama, hani , sohbet ediyoruz, öylesine söyledim ben.
- Öylesine söylemelerini bilirim ben. Hep, hep böylesin sen. Hep de böyleydin.
- Tamam dostum sözümü geri aldım. Sıfat tamlaması mamlaması değil o.
- Ne o? Şimdi de yani şey mi yaptın aklın sıra? b
- Hay demez olsaydım şu sıfat tamlamasını be. Ağzından köpükler geliyor? a
- Anlamadım. Ağzımdan köpükler mi geliyor?
- Şimdi bunu da tersinden anlayacaksın sen.
- …
- Çok kızdın ya, ona diyorum. Bir sıfat tamlaması bir insanı bu kadar niye kızdırır ki?
- Nerede sıfat tamlaması yaptım ben?
- Sıfat tamlaması falan yapmadın. Tamam.
- O zaman niye yaptın dedin?
- Ağzımdan çıkıverdi işte.
- Niye ağzından çıkıverdi? Senin ağzının kaytanı yok mu?
- Taner… Allah aşkına. Kapatalım bu konuyu.
- Hayır, şimdi hangi kelime sıfat tamlaması oldu. Bir daha söyle bakayım.
- Ne bileyim unuttum gitti. Hem bir kelime, tek kelime sıfat tamlaması olmaz.
- Yani ,bir sıfat tamlaması vardı kurduğum cümlede.
- Var gibi geldi bana.
- Az evvel sıfat tamlaması yapmadın amma dedin.
- Dediysem dedim be adam. Tamam. Sabrımı mı ölçüyorsun, ruh hastası mısın, ne… Tövbe yarabbi!
Solumdan da kalkmadım ki bu sabah.