ŞİŞE ve MİSAL
Çat kapı çalmak adeti değil idi
Uzun uzun anlatmak olanaksız şimdi
Çaldı kapısını olmayacak bir saatte onun kapısını
Ve dedi: “ Ben geldim...”
Buyur etti yürekten kapısı çalınan;
Derli topluydu evi
Derli topluydu kendisi
Bu durum gösteriyordu ki kapıyı çalan için;
Ya bir yere gidecekti kapısı çalınan
Ya biri gelecekti...
Özür diledi kapıyı çalan, hemen gidebileceğini de söyledi
Güldü muhatabı, “ Niye ki?” dedi. “Buradayım işte”
“ Tamam da” dedi gelen. “ Bu saate, ev düzgün sen düzdün...”
Cevap, olması gerekendi,
“ Ne var bunda? Doğru olanı bu değil mi?”
Kem küm etti gelen,
“ Ne bileyim” dedi. “ Ben de benim ev de böyle olmaz hiçbir zaman,
yoksa sen hep böyle misin?”
Anlayana sivrisinek saz idi; tıngırdatmanın ^tam zamanı idi:
“ Dersin ya benim için, dört ayağı üzerine düşer o hep ”
“...
“ Sen süre istersin hazırlanmak için her zaman her yerde ”
“...
“ Oysa ben hazırımdır olabildiğince , her duruma her zaman her yerde .”